Piwna encyklopedia

Zbiory chmielu to ulubiona pora roku piwowarów. Dowiedz się więcej na ten temat w naszym najnowszym artykule na blogu. 

Kochamy chmiel. Nadaje on piwu wyraźny aromat oraz inne subtelne akcenty. Chmielowa goryczka pozwala skontrować słodycz pochodzącą ze słodów, czyniąc piwo najlepszym trunkiem na świecie. Uwielbiamy patrzeć, jak chmiel rośnie, a jeszcze bardziej cieszymy się, gdy można go już zebrać. 

Chmiel jest niczym Spiderman. Wespnie się prawie na wszystko, a jak na roślinę jest wyjątkowo szybki. W zależności od rodzaju gleby i warunków pogodowych chmiel może rosnąć 30 centymetrów na dobę i nawet do 10 metrów rocznie. 

Chmiel jest delikatną rośliną i należy go odpowiednio pielęgnować. Najważniejszymi czynnikami przekładającymi się na jego wzrost są gleba oraz lokalizacja pola uprawnego. Mogą minąć nawet trzy lata, zanim chmielowe pole prawidłowo się rozwinie i zacznie dawać bogate plony. W pierwszym roku roślina skupia się na głębokim i solidnym zakorzenieniu. W kolejnym roku elementem przewodnim jest zakwitanie, a dopiero trzeci rok przynosi najowocniejsze zbiory. Najczęściej chmiel sadzony jest wiosną, a następnie zbierany we wrześniu. Część, która używana jest w piwowarstwie i którą nazywa się potocznie chmielem, to w rzeczywistości żeński kwiat rośliny Humulus lupulus. 

Podobnie jak podczas warzenia, kluczowym elementem jest wyczucie czasu, ponieważ nie chcemy zebrać chmielu zbyt wcześnie. Jeśli przegapimy właściwy moment, lepiej jest zebrać chmiel przejrzały. Istnieje kilka sposobów na określenie, czy chmiel jest gotowy do zebrania. Jednym z nich jest ściśnięcie szyszki – jeśli pozostanie ona zbita, oznacza to, że jest jeszcze za wcześnie na zbiór. Inne sposoby obejmują sprawdzenie węchowe, wzrokowe i dotykowe szyszki. 

Gdy stwierdzimy, że chmiel jest dojrzały, może zostać zebrany ręcznie lub poprzez ścięcie pnącza. Jeśli zdecydujemy się na ścięcie rośliny, należy uważać, aby nie uszkodzić jej korzenia. Zbieranie chmielu stanowiło żmudną i ciężką pracę, ale w dzisiejszych czasach proces ten jest ułatwiany przez wiele różnych maszyn. Pnącza są ścinane u góry i transportowane do maszyny zbierającej, która oddziela szyszki od liści. Świeży chmiel zawiera około 80% wody, dlatego musi zostać wysuszony, tak aby wilgotność szyszek spadła do około 10%. Szyszki są suszone podgrzanym powietrzem w specjalnej suszarni przez 6–8 godzin, po czym leżakują przez dzień, a następnie są pakowanie w worki i rozwożone po całym świecie.